Tijd bepaald de koers......

We dobberen rond.
Drijven verdwaald
op onze eigen zee.

Zijn samen
maar toch alleen.

We denken koers te geven
maar het is de tijd
die de koers bepaalt.

Het is de tijd
die vertelt
hoe het verhaal zelf
verder zal gaan.

Het is de tijd
die geeft
maar ook neemt.

Neemt
wat we ooit lief hadden.

Die een handtekening
zet bij al die namen.

Niet stopt
bij wat hij neemt
maar altijd verder gaat.

Het is de tijd
die kruisjes zet
bij ieder verlies.

Die ze aftekent
met iedere traan.

Het is de tijd
die straft
maar ook
zijn eigen wonden heelt.

Het is de tijd
die aantekeningen maakt
in onze eigen verhaal.

Die loopt te krassen
op die verhaallijn die je tekende.

Het is de tijd
die vertellen zal
of het gehoopte nog leeft.

Of het lopen zelf
nog een doel heeft.

Of al die waanzin
die je beleeft zin heeft.

Wie weet
doden we slechts
het resterende.

Lopen we in de marge
van onze eigen tijd.

Heeft tijd
het beste reeds gegeven.

Lopen we slechts naar het moment
waarop tijd
het laatste nemen zal.

Het leven zelf nemen zal.
Ergens
in een verdwaalde adem
het leven zelf stokt.

Ergens onverwachts
met de hoop nog onder je gelederen.
die laatste adem neemt.

Tijd daar een punt zet
achter jouw verhaal.

Daar besluit
voortaan
alleen verder te gaan……..

© Teyfik Cosgun

Image : Donna J. West Garden Light Original Painting