Op zoek naar je eigen zee......

Een regendruppel
die sterft op de zee
waar het zijn leven kreeg
heeft eigenlijk nooit geleefd

Hij kent het verschil niet
Ontstijgt niet
zijn eigen ik

Sterft daar
waar het zijn leven kreeg

Kent het verlangen niet
Weet niet
wat hij bezit

Het zijn de druppels
die ver van zee vallen

Die ver
van eigen bron vallen
Die het verlangen kennen
Zij hebben geleefd

Het verlangen
naar die zee
waar het ooit zijn leven kreeg

Zij
die hun oorsprong missen
Die vallen
op een verlaten stukje grond

Ver vallen
van die zilte lucht
Die woeste zee
Die alleen vallen
Niet op zee

Ver van de bron
die hem ooit
zijn leven gaf

Hij weet
wat hij niet meer heeft
Zal moeten sterven 
omdat hij geleefd heeft

Ze vallen daar alleen
ver van die zee
Zij die geleefd hebben

Als tranen uit de hemel
Eén voor één

Wurmen zich
door de vele spleten
De verborgen wegen

Zwervend door de riolen
die het leven geeft
Altijd maar op zoek
naar hun eigen ik

Op zoek naar die bron 
ver van die kolkende zee
Ver van zijn eigen oorsprong

Op zoek
naar waar het leven begon
In de hoop daar
in vrede
te kunnen sterven

Is dat ergens niet
ons leven
Het verhaal van zij
die hun eigen zee
gemist hebben

Zij
die de bodem vonden
Te ver gevallen zijn
van hun eigen bron

Het zijn zij
die geleefd hebben
Zij die nog altijd
het verlangen kennen

Die op zoek blijven
naar hun eigen zee…..

© Teyfik Cosgun