Nachten die me beangstigen......

Wie weet was het de nacht
die doorleefde in je ogen
Ik mijn donkerste nachten
overdag beleven kon

Verdrinken kon
in die duisternis
terwijl de zon vol scheen

Of misschien was het toch
die zee van rust
die langs je gezicht
leek te stromen
Die mooie donkere haren
Net zwart goud

Zwart goud
wat zijn kleur verschuilt
Het donkerste spiegelt
van die nachten
die in haar leven
Maar het goud zelf
niet prijsgeven

Het waren nachten
waarin ik voor eeuwig
wilde leven
Het zijn de nachten
die ik in het heden vrees

Nachten
die ik noodgedwongen
beleven moet

Beleven moet
iedere nacht
weer

Nachten
die me beangstigen
zonder haar……

© Teyfik Cosgun