Mijn kleine grote meid.....

Vijftien jaar
ze zijn voorbij gevlogen 
Mijn kleine meid
ze is groot geworden

Ze heeft niet langer
mijn handen nodig
Is niet langer bang
voor de schaduwen
die in het donker spelen

Ze is groot geworden
heeft zelfs haar duikbrevet
Is niet langer bang meer
voor een kopje onder
Die angsten
die leven niet meer
Die leven in het verleden
diep in mij

Ze heeft haar eigen leven
Een vriendenkring
met hoop en idealen
Spreid haar vleugels uit
ze verkent het leven

Ze is sterk nou
mijn kleine grote meid
Ze heeft mijn handen
niet meer nodig
Ze heeft haar beide handen
nodig om zelf te kunnen vliegen

Vlieg mijn kleine
het leven is mooi
Weet
ik ben altijd trots op jou
Wacht hier op jou
voor altijd
Wat er ook gebeurt
ik wacht
met mijn handen open

Zal je vangen
als je valt

Weet
papa houdt van jou…..

© Teyfik Cosgun