Samen alleen met eenzaamheid.....

Als al het ruis wat leeft
langzaam sterft

De dag vergaat
Het de nacht is
wat wacht

Eenzaamheid
zijn weg weer vindt
Weer thuis komen zal

Wij twee
elkaar met een zucht begroeten

We weer voor even
samen alleen zijn

Daar in die stiltes
samen het verleden strelen

Het verleden
wat te zien is in die vertes
waar mijn staren leeft

Het leven
voordat eenzaamheid er was

Iets
wat daar nog leeft
maar hier ooit was……..

© Teyfik Cosgun