Mijn zon en mijn maan.....

Je bent de zon in mijn leven
maar bent ook mijn maan

Bent het licht
wat op zonnige dagen
mijn ziel zachtjes streelt

Door jou stralen
weer het gevoel krijg
dat ik leef
Het leven zelf
mij het mooiste geeft

Maar ook ben je het licht
waarop ik uitkijken kan
Ben je het licht
als houvast in de nacht

Het licht
om aan mijn wanhoop
te ontkomen

Ontkomen kan
als ik weer eens verdwaald ben
in het labyrint ik

Verloren ben
in de schaduw van een nacht
wat in mij leeft

Je juist daar
mijn handen pakt

Mijn handen vindt
als de duisternis
die ergens in mij zweeft
het voor even
van me wint

Gebukt ga
maar opkijk
zodra ik je handen voel

Je stralen zie
als een zon in mijn nacht

Van wanhoop
naar hoop ga
In het labyrint
wat in me leeft
Geleidt wordt
door je tedere handen

Het vertrouwen heb
De uitgang
van het doolhof zie
Slechts omdat ik je zie

Soms ben je
mijn maan overdag
Soms mijn zon in de nacht

Zolang jij maar schijnt
leeft er hoop
Leeft het leven
voor even in je lach
Ken ik geen angsten meer

Jij bent de liefde
die de kleur geeft
aan mijn horizon

Jij die het leven
mooi maakt
zolang je maar straalt

Maar leeft
daar aan mijn horizon

Zolang jij daar straalt
leeft er hoop in mij
Bestaat de liefde
die mijn ziel
teder streelt

Een liefde
die altijd straalt
Of het nu dag is
of midden in de nacht…..

© Teyfik Cosgun