Het hart en het verstand.....

Zoals het licht
de duisternis
niet bevatten kan
Maar de één niet
zonder de ander leeft

Zo leeft het hart
samen met het verstand

Samen
verdwaald in één geest
waarin de één niet
zonder de ander leeft

Het verstand
wat een horizon ziet
Maar het hart
naar boven staart
De morgens ziet
die daar wachten

Het verstand
alleen nemen kan
Terwijl het hart
onvoorwaardelijk geeft

Het verstand
slechts de rede zoekt
Terwijl het hart
slechts voelt
Niets meer vraagt

Het verstand
wat de aarde zoekt
wat onder zijn
twee voeten leeft

Maar het hart zweeft
heeft vleugels
Het hart
wat het aardse
en zichzelf vergeet

Altijd op zoek
naar een hemel
die ergens leeft

Iets
wat het verstand
niet weet
Niet snappen kan…..

© Teyfik Cosgun