De enige die je stilte horen kon....

Ik was de enige die spreken kon
met de stilte wat in je leefde

Was de enige
die je stilte
hoorde zingen

Net een warme wind
wat raast
boven een koude zee

Een zee
waar je alleen dacht te leven
Zittend aan haar kust

Aan de kust
waarin je je stilte deelde
in de mooiste liederen
die in je ogen leefden

Maar je dacht
dat niemand
het zingen hoorde

Alleen in die wereld
Alleen aan die kust

Je zong aan die kust
vanuit je ogen
wat in je hart leefde

Een stilte
wat zingen kon
Haar ogen
riepen daar mijn naam

Ik hoorde daar
je stilte zingen
Zag de kust
waaraan je leefde

Daar
aan die eindeloze zee
wat in je ogen leeft
Daar
zitten wij nu samen

Zingen daar
met zijn twee…….

© Teyfik Cosgun