De bossen van eenzaamheid....

Ook jij struint tegenwoordig
in die bossen van eenzaamheid

Daar
waar de stilte spreekt
geen zon doorbreken kan

Wie weet
vindt je mijn sporen
verspreid over het landschap

Daar
waar het gras
net iets groener is

Gevoed
door gevallen tranen

De wanhoop
de vele littekens
ben ze daar verloren

Ik heb ze daar achtergelaten
in die bossen van eenzaamheid

Daar
waar ik mijn hart heb begraven

Als je daar ergens
mijn hart tegenkomt
raak het niet aan
blijf er vanaf
laat het daar rusten

Ik heb het niet verloren

Niet verloren
wat ik daar begraven heb….

© Teyfik Cosgun