Rust zacht roos....

Een roos in de schaduw
Met een schitterende lach
Stond altijd voor velen klaar
Ook al had ze het zelf zwaar
Scheen de zon niet vaak
Voor het geluk in haar

Het doet me verdriet
Dat jij er niet meer bent
Een roos in de schaduw
Ze is er niet meer
Zij die deelde in het geluk
Wat anderen was gegund
Stierf te vroeg
Te jong
Zonder dat ik kon delen
In het geluk
Wat haar toekwam
Komen zou
Maar te laat kwam
Die mooie roos
Ze is niet meer

Rust zacht zuster
Rust zacht lieve roos…..

© Teyfik Cosgun