Dwaal niet langer mijn blind verlangen.....

Dwaal niet langer mijn blind verlangen

Weet dat het verlangde zelf
Niet buiten het zelve leeft

Je zoekt slechts het spiegelbeeld
Het spiegelbeeld van dat
Wat in het binnenste leeft

Waarom zoek je het beeld
Van het eigen verlangen
Buiten het oord
Waar je het verlangen hoort

Weet de schoonheid die je ziet
Leeft in het oog die het ziet
Niet in dat
Wat het oog aanschouwt

Die schoonheid
Die je ziet
Het leeft in jou

Je zoekt verdwaalt
Slechts een spiegelbeeld

Het zoekt een beeld
Zodat het zichzelf herkent
Herkent in duizend stukjes
Verdwaald in een wereld
Zodat het glimp vangt
Van dat
Wat in het binnenste leeft

Duizend stukjes verspreid
Die een glimp geven
Van het eigen gezicht
Het eigen gezicht
Die het niet kent

Dwaal niet langer mijn blind verlangen

Luister naar het hart wat zingt
Sluit je ogen en weet

Daar is het pad naar dat
Wat nooit verdort
Nooit vergaat
De schoonheid
Van het hart
Het zingt

Het roept je in de stilte
Als je luistert
Luister dan goed

De antwoorden
Op al je verlangens
Leven daar
Daar
In het binnenste

Ze leven niet buiten
Niet in de straat
Waarin jij al tijden
Bent verdwaalt

Een verdwaalde ziel
Strompelt
Door verlaten straten
Klopt op gesloten deuren
Vragend
Naar zijn eigen naam…..

© Teyfik Cosgun