4 mei......

De doden
Spreken voor even
Spreken op vier mei

Voor een paar minuten
Spreken ze
In de stilte wat leeft

Nooit meer!

Neemt haat
Dat
Wat uit liefde is ontstaan

Ze zijn gegaan

Geliefden
Ze keerden niet terug

Vele namen
Geofferd
Voor de vrijheid
Die nu bestaat

Nooit meer!

We vergeten niet
Mensen
Die zijn vervoerd
Als vee
Ze zijn gegaan 

Zelfs hun kinderen
Niet gespaard

Ze zijn gegaan
Alleen de schaamte
Die is gebleven
De stilte resterend

Een stilte die schaamt
Het schaamt op vier mei

Onschuld

Soms nog maar een kind
Een kind zo mooi
Betekenisvol haar naam

Een volwassen mens
Keek haar aan
Betitelde haar
Het kind als het kwaad

Het kwaad als naam
Voor het kind wat kwaad niet kent
Te jong
Niet begrijpen kan

Met een glimlach rent het
Naar een trein

Beschimpt
Gekleineerd
Gefaseerde haat

Het bereikte een toppunt
Het toppunt van kwaad

Een onschuldig volk
Klein en onmachtig

Als kind van de rekening
Ze dragen een naam

Onschuld wat stierf
Door het kwaad wat leefde

Het haat wat een naam had
Het had een gezicht

Zijn gelaat
We herkennen hem

Herleven hem
Door zwijgend te spreken 
Spreken op vier mei

Nooit meer!

Spreekt de stilte
We vergeten het niet
Nooit meer!

© Teyfik Cosgun