Een nacht overdag....
Het donderde vandaag
Het donderde
Bij een heldere hemel
Het donderde
Toen de zon
Nog volop scheen
Scheen
Aan een heldere hemel
Maar toen gromde het eerst
En donderde toen
Het brak daar
De dag in twee
Vanuit
Een volle zon
Donderde het
Naar een duister geheel
Een nacht overdag
Wie had dat gedacht
Onverwachts
Een vloed aan druppels
Ze vegen de stralen weg
De laatste stralen
Die nog leefden
Ergens verdwaald vielen
Onderweg
Naar een stukje grond
Verdwaalde stralen
Waarvan het pad
Werd afgesneden
Afgesneden
Door gedonder
Een gegrom
Uit de verte
Een grieven
Uit de duisternis
Wat ons onverwachts
Het licht ontnam
Hoe een bloedmooie dag
Verandert
Tot een depressief geheel
Geen stralen meer
Slechts nog de tranen
Tranen
In plaats van de zon
Die nog zoeven
Prachtig leefde
Tranen
Die uit de hemel vallen
Gesterkt
Door een gedonder
Wat als een duister muziekstuk
De stilte verstoort
Ergens ver
Op de achtergrond
Zijn ongenoegen toont
Boos als het is
Ons
Al het licht ontneemt
Ons voor even
Veroordeelt
Tot een nacht
Overdag
Vanuit de duisternis
Klaagt
Een beklag
Wat leeft in de verte
Een beklag
Wat eerst gromt
Dan weer dondert
Een beklag
Vanuit een duisternis
Wat leeft in de verte
Wat zijn ongenoegen spreekt
Wie weet
Deelt het zijn grieven
Een grieven zo groot
Dat het een zon vermoord
Een grieven
Wat al het licht neemt
Een wereld
Veroordeelt
Tot een nacht overdag
Vanuit een nacht
Waarin gedonder
Het grieven vertaalt
Wat leeft
In de duisternis
Een duisternis
Wat overdag spreekt
Vanuit de nacht
Overdag
Zodat een ieder
Het hoort
Een ieder het weet
Zien hoe grieven
De zon vermoord
Wie het niet zien kon
Heeft het gehoord
Het gedonder
Het beklag
Wat sprak
Uit een nacht
Overdag.....
©Teyfik Cosgun
Het donderde
Bij een heldere hemel
Het donderde
Toen de zon
Nog volop scheen
Scheen
Aan een heldere hemel
Maar toen gromde het eerst
En donderde toen
Het brak daar
De dag in twee
Vanuit
Een volle zon
Donderde het
Naar een duister geheel
Een nacht overdag
Wie had dat gedacht
Onverwachts
Een vloed aan druppels
Ze vegen de stralen weg
De laatste stralen
Die nog leefden
Ergens verdwaald vielen
Onderweg
Naar een stukje grond
Verdwaalde stralen
Waarvan het pad
Werd afgesneden
Afgesneden
Door gedonder
Een gegrom
Uit de verte
Een grieven
Uit de duisternis
Wat ons onverwachts
Het licht ontnam
Hoe een bloedmooie dag
Verandert
Tot een depressief geheel
Geen stralen meer
Slechts nog de tranen
Tranen
In plaats van de zon
Die nog zoeven
Prachtig leefde
Tranen
Die uit de hemel vallen
Gesterkt
Door een gedonder
Wat als een duister muziekstuk
De stilte verstoort
Ergens ver
Op de achtergrond
Zijn ongenoegen toont
Boos als het is
Ons
Al het licht ontneemt
Ons voor even
Veroordeelt
Tot een nacht
Overdag
Vanuit de duisternis
Klaagt
Een beklag
Wat leeft in de verte
Een beklag
Wat eerst gromt
Dan weer dondert
Een beklag
Vanuit een duisternis
Wat leeft in de verte
Wat zijn ongenoegen spreekt
Wie weet
Deelt het zijn grieven
Een grieven zo groot
Dat het een zon vermoord
Een grieven
Wat al het licht neemt
Een wereld
Veroordeelt
Tot een nacht overdag
Vanuit een nacht
Waarin gedonder
Het grieven vertaalt
Wat leeft
In de duisternis
Een duisternis
Wat overdag spreekt
Vanuit de nacht
Overdag
Zodat een ieder
Het hoort
Een ieder het weet
Zien hoe grieven
De zon vermoord
Wie het niet zien kon
Heeft het gehoord
Het gedonder
Het beklag
Wat sprak
Uit een nacht
Overdag.....
©Teyfik Cosgun
Reacties
Een reactie posten