Afscheid van een vriend.....
Vandaag neem ik afscheid
Afscheid
Van een trouwe vriend
Een bange vriend
Hij leeft
Onder de naam angst
Ik greep vaak
De kansen niet
Op advies
Van die vriend
Keerde mijn rug
Tot het geluk
Slechts
Omdat hij fluisterde
Zo vaak
De ‘wat als’
Als hij weer sprak
Maar wat
Als je weer valt
Beet hij
Me zo vaak toe
‘Beter niet ‘
Sprak hij dan
Klopte me
Op de schouder
Als ik de arena verliet
Niet langer nog luister ik
Naar die angsthaas
Wat op mijn schouder leeft
Hij
Die stelselmatig
Zijn angsten deelt
Angstig als het is
Dat ik het geluk vindt
Vanaf nu zal ik spreken
Spreken tot hem
‘Zie je wel ‘ roepen
Roepen
Tot die angsthaas
Wat op mijn schouder leeft
Ik ben niet gevallen
In sta
En al val ik
Dan sta ik op
Klop ik op mijn borst
Hef mijn kin
En duik er weer in
Niet langer meer ‘wat als ‘
Ik zal vechten
Vallen
En opstaan
Niet langer
De vraag leven
Maar
Zijn antwoord beleven
Goed of slecht
Ik pak die handschoen op
Ik vecht
Ik luister niet meer
Naar hij die fluistert
Een lafaard die spreekt
Een angsthaas die niks weet
Ik zal hem tonen
Wat angst
Hem heeft ontnomen
Met de tijd
Zal ik langzaam
Maar zeker
Voor goed
Zijn mond snoeren
Geen vrienden meer
Geen angsten meer
© Teyfik Cosgun
Afscheid
Van een trouwe vriend
Een bange vriend
Hij leeft
Onder de naam angst
Ik greep vaak
De kansen niet
Op advies
Van die vriend
Keerde mijn rug
Tot het geluk
Slechts
Omdat hij fluisterde
Zo vaak
De ‘wat als’
Als hij weer sprak
Maar wat
Als je weer valt
Beet hij
Me zo vaak toe
‘Beter niet ‘
Sprak hij dan
Klopte me
Op de schouder
Als ik de arena verliet
Niet langer nog luister ik
Naar die angsthaas
Wat op mijn schouder leeft
Hij
Die stelselmatig
Zijn angsten deelt
Angstig als het is
Dat ik het geluk vindt
Vanaf nu zal ik spreken
Spreken tot hem
‘Zie je wel ‘ roepen
Roepen
Tot die angsthaas
Wat op mijn schouder leeft
Ik ben niet gevallen
In sta
En al val ik
Dan sta ik op
Klop ik op mijn borst
Hef mijn kin
En duik er weer in
Niet langer meer ‘wat als ‘
Ik zal vechten
Vallen
En opstaan
Niet langer
De vraag leven
Maar
Zijn antwoord beleven
Goed of slecht
Ik pak die handschoen op
Ik vecht
Ik luister niet meer
Naar hij die fluistert
Een lafaard die spreekt
Een angsthaas die niks weet
Ik zal hem tonen
Wat angst
Hem heeft ontnomen
Met de tijd
Zal ik langzaam
Maar zeker
Voor goed
Zijn mond snoeren
Geen vrienden meer
Geen angsten meer
© Teyfik Cosgun
Reacties
Een reactie posten