Zwevend in mijn eigen bol.....

Tijd bevriest als ik dool in mijn bol
Dromend met de ogen open
Kijk maar niet zie
Hier ben maar daar leef
Waar tijd bevroren is
Zwevend in een bol
Omhoog kijkend
Geen grenzen zie
Een wereld zonder grenzen
Een sterrenhemel overdag
Met een lach van de zon
Leef in het oord
Waar dat allemaal kon
Waar tijd niet bestond
Daar beleef
Wat op het aardse niet kon
Zwerf genageld aan de grond
Net een zombie
Leeft maar niet aanwezig
Omdat het dwaalt
Doolt al wandelend
In zijn eigen bol
Daar waar tijd niet bestaat
Zweeft
Al wachtend
Op het stoppen van die klok
Die ergens leeft
Op de plek
Wat het verlaten had

© Teyfik Cosgun