Wie weet....

Er leeft een huilen in het lachen
Zoals dauw
Wat ontstaat
Bij een aai
Een aai van het onverwachtse
Een zonsopkomst


Een glimlach
Wat het verleden streelt
Een schaterlach
Met betraande ogen


Een lachen
Wat leeft met de herinnering
Het lachte mee
Met betraande ogen
Maar niemand die wist
Wat het verleden weet
Wat het verleden stiekem deelt
Met deze verdwaalde geest


Zouden ze het huilen horen
Verscholen in de lach
In de betraande ogen
Door het geluk heen kunnen zien
Dat zien
Wat het lachen verschuilt
Of lachen ze slechts mee
Uit medelijden
Verschuilen ze
Het medelijden in hun lachen 


Lachen ze slechts stiekem mee
Terwijl ze het huilen hoorden
Ze de tranen negeren
Eigenlijk bewust
Slechts voor de gezelligheid
Een vriend
De schaamte willen besparen
Lachen uit beleefdheid
Zoals het hoort 
Wie weet……

© Teyfik Cosgun