Wat woorden als troost......

Als je struint in die zon 

Vergeet de schaduw niet 

Daar waar het lot teert 

Leeft 

In het zicht 

Van gekwelde zielen 

De gevallenen 

Zij die jij niet ziet 

Zij 

Die de eigen schaduw bevechten 

Het niet overstijgen kunnen 

Moedig 

Maar moegestreden

Moe van het vechten zijn 

Zij die leven als de schaduw  

Van de schaduw

Die ze bestrijden 

Of misschien ook niet 

Niet meer strijden 

Berusten 

De hoop verloren hebben 

Ik spreek tot hen 

Zij die het licht niet dragen kunnen 

Zij die mij niet zien 

Niet zien kunnen  

Maar misschien de stem horen 

De stem die tot hun spreekt 

Vanuit het licht 

Naar de schaduw schreeuwt 

Ik struin in de zon 

Maar vergeet de schaduw niet 

Daar 

Waar ook ik geboren ben 

Herboren ben 

Een welbekende plek

Het thuis 

Waar ook ik leefde 

Als een bron 

Waarop het lot teerde 

Leefde als de schaduw 

Van een schaduw 

Die het niet kon verslaan 

Vanuit die schaduw 

Verlangde naar de zon 

Stralen 

Die het niet grijpen kon 

Overleefde in de schaduw 

Als de schaduw van 

Je oude buurman 

Zonder dat je het wist 

Hoor een verleden 

Waarin hoop 

Uiteindelijk deed leven 

Terwijl ik naast je leefde 

In een schaduw 

Die ons beiden was vergeten 

Schaduwen die strijden 

Om hoop te doen overgeven 

Hoop opgeeft 

Het beetje hoop 

Wat nog leefde 

Leeft 

Soms 

Zonder dat we het zelf weten 

Verscholen uit het zicht 

Van de bron 

Wat zelf opgeven wilde 

Wie weet 

Opgegeven heeft 

Het leeft 

Overleeft 

Zonder dat we het zelf weten 

Het is daar ergens

De drang om te leven

Dat wat hoop heet 

Om lief te hebben 

Geliefd worden 

Zonder dat we het weten 

Of zijn vergeten 

Luister naar deze woorden 

Van een lotgenoot 

Een lotgenoot verscholen 

Eén die je niet kent 

Maar zijn verdwaalde woorden 

Misschien hoort 

Onverwachts tegenkomt 

 

Schaduwen die leven niet 

Ze buigen uiteindelijk 

Vroeg of laat 

Bij het horen van de honger

Een honger die niet stilt 

Het verlangen naar een zon 

Een prachtige zon

Jouw zon, die uiteindelijk komt 

Een zon wat in het verlangen 

Uiteindelijk geboren wordt 

Zijn schaduwen verjaagt 

De hand reikt 

De hand die het zocht 

Die het nodig had 

Een morgenzon 

Die in de zon wandelde

Al wandelend 

De schaduw niet vergeten was 

Jouw niet vergeten is 

Ik vergeet jullie niet 

Hou vast 

Een morgen komt 

Onverwachts 

Het wandelt voorbij 

Als morgenzon 

Echt waar 

Een reikende hand 

Die je omhoog trekt 

Zodat je die schaduw overstijgt 

Weer rechtop staat 

Wandelen kunt 

Wandelen 

Naast mij 

In die zon 

Weer leeft in die stralen 

Die het zo lang 

Niet zien kon 

Leef 

Maar vergeet de schaduw niet 

En als je kunt 

Reik een hand 

Een hand naar de gevallenen 

Het oord verlaten heeft 

Maar niet vergeten 

Al wandelen we in de zon 

Bloedbroeders 

Strijders 

Uit dezelfde strijd 

Overlevenden 

Van een strijd 

Die geen einde kent 

Maar niet meer bang is 

Voor de schaduwen die het kent

© Teyfik Cosgun