Het morst gedachten......

Het morst gedachten
Het moest
Nectar wat maar bleef stromen
Gerijpte herinneringen
Borrelen naar boven
Verdrukken al het nieuwe
Herinneringen worden
Nog elke dag geboren
Ze zoeken een grens
De grens van het volhouden
Vasthouden
In een veel te kleine glas
Die gerijpte herinneringen
Die komen boven borrelen

Onze herinneringen rijpen
Een verleden tijd wat leeft
Leeft in het heden
Het leeft in ons
In stilte of misschien toch in het vocht
Wat het morst


Niet langer stilhouden kon
Herinneringen
Die stromen over zijn rand
Een verlangen loopt langs zijn glas
Wat het niet langer geheim houden kon
Woorden die vallen
Het leeft geen geheim meer
Het is niet langer slechts van mij
Het is per ongeluk meegegeven
Meegegeven aan de wind
Voordat ik het vangen kon
Het is niet langer
Slechts van mij

© Teyfik Cosgun