Herinneringen......

Herinneringen verwelken niet
Die bloemen houden kleur
Een geur wat voor eeuwig leeft
Wat door het sluiten van de ogen
Zijn eigen ziel kan zien
Slechts door een geur
Wat zijn neus kietelde
Ergens onverwachts
Zijn ogen sluitend
In één keer kon zien


Het leven is tijdig
Maar herinneringen niet
Die leven voort
Die sterven niet


Het is geen stof
Zoals het stof dat is
Stof waarin je zult verder leven
Naast al die herinneringen
Wat leven is gegeven
Wat slechts nog leeft
Vleesgeworden herinneringen
Herinneringen met een naam
Wat her en der leeft
Als stof zonder naam

© Teyfik Cosgun