Er stierf een kaars in de nacht......

Er stierf een kaars in de nacht
Het tekende zacht zijn afscheid
In een silhouet van witte rook
Een vaarwel in de heersende stilte
Met op de achtergrond de schaduw
Van een nacht die stilletjes lacht
Het lot kent
Zijn prijs verwacht


Er is geen bron van licht meer
Zelfs niet in de nacht
Slechts nog de witte rook
Als een soort van troost
Een vaarwel van een kaars
Het gevecht niet langer aankon
Die afscheid nam
Ons niet langer scheiden kon
Het verwachtte lot
Eenwording
Van het ik en de nacht

© Teyfik Cosgun