Als een morgen haar naam niet draagt...

Als een morgen haar naam niet draagt
Laat het niet bestaan

Als mijn blik niet rusten kan op haar lach
Laat mijn ogen dan morgen niet openen
Laat me leven in de droom
Waarin die lach bestaat


Als de wind haar geur niet draagt
Laat het zwijgen in mijn zicht
Zodat het stof kan rusten
Waar de herinneringen bestaan


Het is de zon in mijn hemel
Wat het verlangen geeft
Het verlangen voor een morgen
Voor een volgende zonsopkomst
Geboren
In een lach die naast me ligt
De zon die ik zie
Bij het openen van mijn ogen

© Teyfik Cosgun