Ach mijn kind.....

Puurheid in zijn hoogste vorm
Is het kind wat net geboren is
Letterlijk
Puurheid wat leven krijgt
Zo puur dat het spartelt
Met zijn kleine armpjes en beentjes
Levend als klein wezentje
Wat nog mens moet worden
Leven
Wat met de dag knagen zal
Aan zijn fantasieën
Ze met de dag
Eén voor één vermoord

Het afvragen
Het verwonderd zijn
Het geloven in sprookjes
Al zijn helden
Prinsen en prinsessen
Dromen die leefden in die wolken
Die tegen die oogjes spreken
Oogjes
Die verbaast toekijken
Naar al die verhaaltjes
Hoog in de lucht


Al dat mooie
Dat onschuldige
Moet ruimte maken
Het moet sterven met de tijd
Om een zombie te worden
Een van ons
Ergens achter in de rij

Sprookjes bestaan niet
In wonderen gelooft het niet meer
Niemand meer
Zijn uitleggen staan ergens
In een bekend boek met grote namen
Die vertellen dat wonderen
Niet bestaan
Geven elk wonder
Met hun verklaring een naam

Helden sterven één voor één
Prinsen falen
Zijn prinsessen die gaan
Het sprookje klopte niet
Strookte niet
Met die veel gehoorde verhalen
Het verhaal wat het ooit las
In de wolken die leefden
Maar later
Slechts nog benoemd zullen worden
Als het zijn zure tranen laat gaan
Alleen dan nog omhoog kijkt
Zo nu en dan
Slechts kijkt als het geërgerd is
De verhalen niet meer leest

Het doet me pijn
Die wetenschap
Pijn in het hart

Ik zou het willen schreeuwen
Geloof ze niet!

Geloof ze niet!
Echt waar!
Want sprookjes die bestaan!
Helden ook!
En die dromen in de lucht
Die leven ook!
Hoor je me mijn kleintje!
Het bestaat en leeft!
Als jij het leven geeft!
Tijd wat tikt!
Dagen die knagen!
Het hoeft niet alles te nemen!
Bewaar nog wat van dat pure!
De puurheid!

Puurheid
Die vandaag nog zo vol
Vol in je oogjes leven
Ik zie het
Het is o zo mooi
O zo mooi…..

© Teyfik Cosgun