Zegeningen....

Struinend door de nacht
Omgeven door stilte
Terwijl het zegeningen regent
Probeer ik elke druppel te voelen
Zonder dat het de vuur in me doet afkoelen
Doorweekt met een grote glimlach
Met gesloten ogen het pad verlicht zie

Er zijn zoveel vergeten rijkdommen
Als vanzelfsprekend worden aangenomen
Wat is de prijs van de glimlach van je kinderen
Of de prijs om voor iemand de zon te zijn
De zon wandelend in de regen
In een regen van zegeningen
Op weg naar zijn liefde
Die uitkijkt naar hem
Naar de zonsopkomst

Ik vraag me af, heeft zoiets een prijs
Als je dat hebt ben je dan niet het rijkst
Is dat niet wat we allen stiekem zoeken
Soms zonder dat we het weten
In een leven
Wat slechts zolang als een zucht duurt

04-01-2018

© Teyfik Cosgun