Wanhoop

Ik besloot in wanhoop om
alles van me af te gooien

Maar er bleef niks meer
van me over

Alsof ik in het opgeven
mezelf indirect
weg tover

Ergens de ultieme
zelfverloochening
door mezelf zo
te vergooien

‘K heb zelfs geen
schaduw meer

In mijn daad onbedoeld
onzichtbaar geworden

Om al toekijkend in leed
levend tot het verleden
te verworden

Aanwezig als een geest stilletjes
de wereld zonder mezelf
observeer

Een wereld die doorstroomt
vol liefde en leven
al is die stroom
mij stilletjes al lang
vergeten

Zoals een herfstblad
ongemerkt van het
leven valt

Midden in je
lievelingsnummer
het geluid onverwachts
compleet wegvalt

Je in stilte onzichtbaar
oog in oog staat met je
geweten

In de turbulente stroom des
levens naar de oever van
vergetelheid
gedreven

Door het leven al
negerend wordt
verzwegen

Hij die door het leven
is vergeten

03-10-2017

© Teyfik Cosgun