Verdwaalde bloemen...

Sinds ik herinneren kan
Herken ik het al
Het anders zijn
De ander zijn
Het voelde niet fijn
Om die andere te zijn
Het verguisde te zijn

Ik worstelde
Vocht met vragen
Steevast
Als de verliezer
Standaard
De rare bijnamen
Van ver gekomen
Van verre oorden
Terwijl ik hier was geboren
Maar niemand
Die het wilde horen
Jij bent hier niet geboren

Ik zag het geluk
Alleen bij de ander
Bij het nazaat
Van vele bloemen
Die van nature
Op deze bodem groeien
Een vruchtbare bodem
Maar voor ons
Leek het
Geen bloemen te groeien
Terwijl ook ik zo graag
Zo graag wilde bloeien
Als al die andere bloemen
Die schitterend bloeiden
Maar mij ongezien
Overschaduwden

Zij die in de zon groeiden
Niet zoals ik
Die in de schaduw ontgroende
Verwelkte
Onder het oog
Maar ongezien
Van al die groeiende
Prachtige bloemen

Een zaadje
Van verdwaalde bloemen
Uit de liefde
Van het verdwaalde gekomen
Een vrucht
Die in deze gronden
Moeilijk groeien
Moeilijk bloeien
Opgroeien
Met eelt
Op hun ooit
Groene bladeren
Hun gekleurde blaadjes
Slap hangend
Als kleurloze traantjes

Bloemen
Die op vreemde bodem groeien
Anders opbloeien
Dan bedoeld
Een tulp
Met de geur van een hyacint
Een roos
Met de verkeerde tongval
Een klimop
Die niet klimmen kan

Misvormde bloemen
Om kleur te geven
Aan de achtergrond
Een schaduw bieden
Een gestalte
Niet altijd geliefd
Door de bloemen
Die van nature
Op deze bodem groeien

©Teyfik Cosgun