Vergeef me....

Zelfs je popje lacht niet meer mijn liefste

Bedolven onder het niets ontziende stof
In een wedloop van "wie is het agressiefste"
Is jouw kleine wereld een levende kerkhof

Vergeef me alsjeblieft mijn lieve kleine
Met betraande ogen kijk ik machteloos toe
Naar al dat onzinnige grote mensen gedoe
Ik weet mijn kleine deze schandvlek is de mijne

Welk aanzicht deden die prachtige oogjes knijpen?
Waar wil je me van behoeden? Vertel me mijn lieve kind
Kon ik je maar uit die verschrikkelijke nachtmerrie grijpen
Jij daar zielsalleen is de gedachte die me al tijden verslindt

Ooit waren er twee prachtige mensen smoor verliefd
Onder een dekbed van verlichte sterren in Syrië
Geloof me mijn liefste ik lieg niet, geloof me alsjeblieft
Nog vele malen romantischer dan de verhalen in Venetië

Hun liefde kreeg armpjes en beentjes en dat ben jij
Vergeef paps en mams, echt ze bedoelden geen kwaad
Ik zweer het liefje, hun liefde was niet het hoogverraad
Verwijt je zelf niks mijn kind, echt, desnoods verwijt het mij

Ik keek toe, zoals hij, hij en hij......

05-02-2017

© Teyfik Cosgun