Ondank de zon vol schijnt...

Ondanks de zon
Vol schijnt
Is het bewolkt
In mijn hoofd
Er is geen doorkomen aan
Het licht strand ongezien
Hopeloos
In eindeloze dieptes
Van de duisternis
Wat heerst
Als een ongenodigde gast
In mijn hoofd

Slechts een warm gevoel
Op een bevroren korst
Wat het bewustzijn geeft
Van de aanwezigheid
Van een ongeziene gast
Die niet spreekt
Maar lacht
Maar haar lach
Wordt niet gezien
Slechts gevoeld
Als een aai
Over een koud karkas

Wanneer
Vertrekt het spook
Trekt de donkere bewolking
Eindelijk eens voorbij
Uitzicht gevend
Op het gemiste zicht
Waar ik zolang op wacht
Zodat bij het openen
Van mijn ogen
Het eerste blik
Dat wacht
Uitkijkt
Op je hemelse
Verlichte
Warme lach

Tot die tijd
Troost ik mezelf
Met het ongeziene
Haar warme lach
Die aanvoelt
Als een aai in de nacht
Van de zon die teder
Naar me lacht

In de duisternis
Enigszins
De pijn verzacht
Terwijl ik wacht

28-01-2018

© Teyfik Cosgun