Je vertelde me ooit....

Je vertelde me ooit
Vanachter die muur
Dat ik me had vergist
Niet wist
Waar ik aan begon

Je vertelde me toen
Over al die spoken
En demonen
Hoe heldhaftig
Je had gestreden

Je vertelde
Over het verdriet
De schade
Een wanhopige tirade
Een klaagzang huilend
Die recht deed
Aan het vertelde leed

Je vertelde
Vanachter het beton
Waar het allemaal begon
Maar vooral
Waar het eindigde
Maar tegelijkertijd
Het bouwen
Van de muur begon

Je vertelde
Vertelde
Ik zweeg
Al leunend
Tegen die muur
Luisterend
Onbewogen
Maar ik bleef

Toen het zwijgen
Je overviel
Je stormen
Gingen liggen
De stilte gestaag
Wederkeerde
Vroeg ik je

Of vallen
Het niet waard is
Als we maar
Voor even
Zouden kunnen vliegen

Of zoals
De zon
Die moet sterven
Elke avond vertaald
In de zonsondergang
Om vervolgens
Herboren te worden
Als de zonsopkomst
In al haar glorie

Niets in dit leven is zeker
Zelfs een morgen niet
We nemen dat
Wat is gegeven
Het mooie
Maar ook het leed
Het leven is over
Voordat je het weet
Dus vergeef

Vergeef
Want in vergeving
Rust het antwoord
Van een hart
Dat bloedt
Vergeef
Bovenal jezelf

Bevrijdt jezelf
Geef me je hand
Schouder aan schouder
Houden we stand
Op je zeeën vol stormen
Vechtend tegen je spoken
En die demonen
Zij aan zij
Jij en ik
Wat hebben we te verliezen
In een leven
Waarin slechts het leven zelf
Is gegeven

Geef me je hand
Vertrouw me
Ik zweer
En beloof je plechtig
Het woord alleen
Zal voor jou
Niet meer bestaan
Laten we die strijd
Samen aangaan
De route die wacht
Samen af varen
Van zonsopkomst
Tot zonsondergang
Wie weet
Op de zonnige dagen
Dat we voor even
Weer kunnen vliegen

Geef me je hand
Ik zag haar hand

28-01-2018

© Teyfik Cosgun