Hoop als druppels.....

Hoop zijn de druppels
Die ongezien
Ergens
In de hoek van je ramen
Door de gegeven warmte
Wat die hoekjes
Van je ramen deed beslaan
Onverwachts is ontstaan
Kleine druppels
Druppels als hoop
Op je eigen ramen
Zomaar spontaan geboren
Zonder dat je het zelf wist



Zelfs die kleine druppels
Zijn geboren uit een verlangen
Leven slechts om te zoeken
Op zoek naar een bron
Het oord als verlangen
Om daar te kunnen sterven
Stervend in de bron
Wat het spontane ontstane
Zijn doel gaf
Een doel om voor te leven


Als zelfs die tranen
Op je beslagen ramen
Wat ergens
Uit stille hoop geboren werd
Spontaan leven kregen
Dan waar leef jij
Waar leef jij
Al dwalend en verloren
Zelf een bron van hoop
Maar het is vergeten
Ronddoolt al hopeloos


Stop met huilen
Je boetedoening is genoeg
Zwijg voor even
En luister
Luister goed
Luister in die stilte
Een stilte
Wat tot je spreekt
In stilte zelf de hoop geeft
De hoop die je zoekt
Wat je al wenend
In een wereld buiten je zocht
Buiten jezelf zocht
Maar wat daar niet leeft
Daar niet te vinden is
Maar wat juist huist
In stilte leeft
In de stilte die heerst
Verscholen in het eigen
Je eigen tedere ziel
Wat de bron zelf is
De bron van hoop
Die je zo hopeloos zocht


Zoek dan ook niet verder
Het antwoord is hier…..


©Teyfik Cosgun