Het was de onmacht...

Liefje……
Het was de onmacht
De woede die me overviel
De valse woede gekleed in trots
De bron van het spreken van mijn wanhoop
Die met het spreken leven kregen
Mijn geliefde liefde haar bestaan
Door de woede gedreven trots
Met een steek in het hart
Uit wanhoop dode

Dat wat ik leven heb gegeven
Door dat spreken
Zal ik nooit kunnen vergeten

Woorden die als een echo leven
Zich constant herhalen in mijn hoofd
Met het herhalen
Weer leven geven aan het beeld
Het beeld waarin woorden de liefde doodt

De waardigheid waarin je het droeg
De stilte waarmee je antwoord gaf
Een antwoord met het verdrinken van een blik
Achter de tranen verscholen
Je in stilte schreeuwende ogen
Het sterven van de liefde
Achter die golven
Het vuur van liefde dat dooft
In de betraande zee van stilte
Een punt zet
Met de stilte van haar gaan

17-01-2018

© Teyfik Cosgun