Het geluid van verdwaalde voetstappen....

Het geluid van verdwaalde voetstappen
Ritmisch als een kloppend hart
Zingen gestaag ballades over mijn verborgen smart
Serenades waaraan de ziel onmogelijk kan ontsnappen

De chaos verdrinkt me in eenzaamheid
Te midden van dit gehaast en blind publiek
In de openbaarheid verscholen vlees geworden tragiek
Al wandelend, worstelend met emotionele ongehoorzaamheid
Gestalten in elke hoek schieten voorbij in een oogwenk
Verlichte etalages doemen op als decor op de achtergrond
Gestaag verdrinken mijn ogen hulpeloos in de mistige avond
Eenzaamheid en herinneringen zijn het uiteindelijke geschenk

Het idee dat te midden van de zee aan oneindige opties
Het ik was die mocht proeven van deze hemelse liefde
Onwetend, naïef, als een derwisj draaiende naar zijn verliefde
Onvoorbereid, ongewapend voor de komende stormen aan emoties
Een verlichte kaars achtergelaten op het strand
Als herinnering aan mijn mooiste zomeravond
Met een storm die ongezien zijn intrede doet op de achtergrond
Een vlam die al dansend wordt overmand
Zijn levenslicht uitblazend
Veroordeeld tot het land van stervelingen
Waar verliefden behoren tot vluchtelingen
Uit gratie gevallen geliefden, om zich heen kijkend al verbazend

Welkom in de karavaan van wanhoop
Waar verdwaalde zielen grieven
Een kleurloze wereld net als in negatieven
Wat gevoed wordt op stille hoop

Ik verman me, hervat mijn pas…

17-09-2017

© Teyfik Cosgun