Herinneringen

Mijn hart hunkert naar de zomer die is verdwenen;

Mijn geliefde zon die met het heengaan van de zomer, mijn landschap heeft verlaten;
Zoals het rook in de winter roemloos sterft, zwevend uit eenzame schoorstenen;
Niet opgewassen tegen de kou, in godverlaten eenzame straten;

Als ik mijn ogen sluit en mijn hart smeek om het verleden;
Een herinnering, een visioen of voor een bekend gevoel;
Voor iets wat plaats heeft gevonden kortgeleden;
Voor iets wat doet denken aan dat zwoele zomergevoel;

Dan is het stil in mij, geen antwoord wat volgt;
O mijn gekwelde vriend, waarom beantwoord je me niet?;
Jij met wie ik alles heb gedeeld, wiens advies ik altijd heb opgevolgd;
Omarm me zoals de kou nu doet, keer je niet af net als de zon die mijn zomer verliet;

02-02-2017

© Teyfik Cosgun