Draken sterven niet.....

Ik was een held als kind
Vocht met bravoure
Met een geheven kin
Kloppend op mijn borst
De vliegende draken tartend


Ik kende geen angst
Was steevast
De held van de dag
Met een stok in de hand
Wat leefde
Als een Excalibur
In mijn kleine geest


Elke dag
Als ik wakker werd
Zweefden ze weer
Hoog in de lucht
Want draken sterven niet
Sterven niet
Zoals wij
Die soms
Duizenden keren sterven
Duizend keer
Op een enkele dag



Ik was een volwassene
Een volwassen man geworden
Zonder dat ik het wist
Stond daar nog steeds
Nog steeds alleen
Boven op een heuvel
Met een stok te zwaaien
Naar draken
Die nog altijd leven

Immers
Draken die sterven niet……


© Teyfik Cosgun