De stilte in mijn zwijgen....

Je was de stilte in mijn zwijgen
De leegte in mijn eenzaamheid
De bron voor het vele staren
Reden voor mijn leven in de nacht
Omdat de zon niet terugkeerde


Starend naar die zee van leegte
Een oneindige duisternis
Waar jij ooit leven zijn zin gaf
Als het middelpunt leefde
Al elegant danste
Als een lachende zon
In mijn kleine wereld


Je droeg liefde haar naam
Haar naam in mijn bestaan
Liefde
Wat daarna niet meer bestond
Nu slechts nog
Een betekenisloos woord
Wat niet meer herkend wordt
Niet meer bestaat
Sinds je gaan

© Teyfik Cosgun