Als mijn ogen afdwalen...

Soms als mijn ogen afdwalen
Samen hand in hand met het hart
Op de zee der herinneringen koers bepalen
De stormen herlevend, die het hart hebben gehard...

Al stilletjes varend, op zoek naar die oude havens
Daar waar aan het hart niet wordt getart
Daar waar mijn onschuld als een herinnering is begraven
Daar waar het verhaal van mijn hart is gestart…

In stilte meer ik aan in een verloren haven
Verbaast betredend het land wat is vergeten
Herinneringen die zwijgen en diep zijn begraven
Ondanks dit alles echter niet zijn versleten….

Hier waar tijd zijn bestaan niet kent
Hier waar dat wat ooit was onverminderd bloeit
Hier waar ik thuis ben maar onbekend
Hier waar mijn tranen zijn uitgebloeid…

In een zee van kleuren, omringt door exotische geuren
In stilte gegroeide, gewaterde verlangens
Herboren als rozen en orchideeën om op te fleuren
In mijn paradijs vol kleurrijke dromen en gevoelens…

Struinend door mijn jeugd, met open armen
Sluit ik mijn ogen, de herinneringen inhalerend
Het zijn gekleurde oude dromen die me gretig omarmen
Hier in geur en kleur, tussen het heden en verleden balancerend…
Herleef ik wat ooit een droom was, belangrijk was
Stilletjes verdrongen is door het nieuwe gewas….

Het verleden dat wat het heden zijn waarde geeft…
Wie een tuin zonder bloemen of vruchten heeft…
Heeft die dan werkelijk geleefd?..

08-01-2018

© Teyfik Cosgun