Als de avond valt....

De avond die geruisloos
zijn intrede doet

Als een zwart gewaad
stil over ons heen valt,
de verlaten straten
hartelijk
in duisternis
begroet

De avond en nacht
De opbouwende kracht
die in stilte
de pijn verzacht
Zelfs de grootste
stad ontkomt niet
aan haar macht
Ontdoet ze dagelijks
van hun verlichte
glimlach

Lantaarnpalen
sneuvelen roemloos
in dit oneerlijk
gevecht
Een slecht
verlichte kerktoren
die op afstand
de pijn verzacht

Onmachtig als
symbool uit ver
vervlogen tijden
Al falend,
moegestreden zijn
meerdere erkend
in het ongeloof van
de nacht
De onmacht van
zijn eigen kracht

Als het uur van zijn
regeren aanbreekt
Dan is zijn wil wet,
buigt iedereen
zijn knie
in doodse stilte

De donkere prins
trekt ten strijde,
gewapend
met duisternis
als toverkracht
Heler en wreker,
zijn oordeel vellend
De wereld en zijn
zonden doopt in
de duisternis
van de nacht

24-09-2017

© Teyfik Cosgun