Aleyna Noor Cosgun

Ik zweef in een dimensie
Tussen heden en verleden
In het heden
Het verleden beleef
Maar op een decor
Wat is veranderd

Na veertien lange
Turbulente maar mooie jaren
Wederom machteloos toekijk
Op het wonder dat me overkomt
De liefde van mijn leven
Heldhaftig zie strijden
Om de liefde te bekronen
Met ons kindje wat komt

Het enige wat ik je kan bieden
Zijn mijn bezweten handen
In mijn fluisteren naar je
Liefdevolle
Bemoedigende woorden spreek
Maar de toon verraadt
De onmacht waarin ik verkeer
Wetend dat in deze titanenstrijd
Mijn rol niks zegt
Slechts een toeschouwer
Ook nog eens vals gekleurd

Na een gevecht van vele uren
Zie ik mijn liefde
Mijn mooie geliefde vrouw
Prachtig en heldhaftig als ze is
Als heldin het toneel verlaten
Om voor mij na veertien jaar
Het wonder van vader worden
Te doen herleven
Mij sprakeloos maakt
Met onze prachtige dochter
Het vlees geworden bewijs
Van onze oneindige liefde
Wat een gezichtje krijgt
In haar pracht de onschuld toont
Dat liefde bestaat

Daar sta je dan stomverbaasd
Haar aanschouwend
Het gezichtje wat je al tijden zocht
Waar we over spraken
Fantaseerden
Hoe zou ze eruit zien
Onze vlees geworden liefde
En daar is ze dan
Voor je betraande ogen
Jouw aanschouwend
Zo klein maar tegelijk ook zo groot
Als het gezicht
Van de onschuld in onze liefde
Kwetsbaar en fragiel
Waar ik in een oogopslag
Voor viel
Een verliefdheid die ontpopt
Een ontlading zo groot
Dat je je nietig voelt
Nietig voor de grootsheid
Wat voor je ogen ligt
Als de onschuld
In het gezicht
Van je eigen kind

Ik houdt van jou mijn kleine
Maar grootse wonder
Wij noemen jou vanaf vandaag
Aleyna Noor Cosgun

31-01-2018

© Teyfik Cosgun