Zeg niet dat spoken en demonen niet bestaan....

Zeg niet
dat spoken en demonen
niet bestaan
Ze bestaan wel degelijk

Iedereen heeft ze
maar niet iedereen
kan ze zien

Onze spoken en demonen
zijn de levenslessen
waarvoor we niet zijn geslaagd

Het zijn de open wonden
die zweren met de tijd

Soms het verlies
van één van je ouders
Of wie weet
zelfs alle twee

Het gemis
van het terug kunnen vallen
op iets warms
wat er niet meer is

De enige mensen
die nooit aan je twijfelden
Maar met hun gaan
je vertwijfeld
achtergelaten hebben

Soms
het verlies in de liefde
De angst
dat er geen liefde
meer in je zit

Dat je verdoemd bent
om alleen te struinen

Of je carrière drift
Een constant verlangen
naar een hogere plek
op die ladder

Angstig als je bent
in die schaduw
van de ander

Op weg
naar de volgende stap
Maar eigenlijk verdwaald
Een gezin
wat daarvoor bloeden moet

We leven allen
met die spoken
en demonen

Alleen
met ons geweten
Dat
wat ons geregeld overvalt
als de stilte valt

Sommigen
hebben het
slechts niet door

Spreken de taal nog niet
De taal
van die spoken en demonen
die vanuit de schaduw
tot ons spreken

De taal
die het leven ze uiteindelijk
leren zal………

© Teyfik Cosgun