Uniek in je eigen verdriet......

Wat als de bron stokt
er niks meer valt te schrijven
Alles niets anders is
dan een herhaling
van gezette zetten

Het zielig zijn
Het baden
in je eigen verdriet

Het jezelf wassen
met het eigen leed
een bekende standaard is
Meer niet

Maar jij bepaalt
je eigen norm
Geeft een standaard
een uniek karakter
Zulk leed
kent de wereld
natuurlijk niet

Het één
van de vele zijn
maar toch alleen

Het alleen zijn
Uniek
in je eigen verdriet……

© Teyfik Cosgun