Kon ik daar maar leven.....

Kon ik maar leven
in die onbevangen lach
van jou mijn kind

Daar
waar het onvoorwaardelijke
nog altijd leeft

Iets wat de wereld
al lang verloren heeft

Die onschuld zelf
Dat onvoorwaardelijke
gehuld in die lach

Ach kind
Kon ik daar maar
voor altijd leven

Ik kijk
naar je kleine oogjes
die vol bewondering staren

Die kleine kraaltjes
Parels van geluk
Maar het is die lach
Het warmt mijn hart

Die lach
Zo vertederend zacht
Daar zie ik
wat ik zelf ooit had

Wat ik ergens
tijdens die rit verloren ben
Kwijtgeraakt 
in die wereld wat het me ontnam

Ach kleine
Kon je maar voor altijd klein blijven
Klein met die hemelse lach

Daar
waar ik voor altijd
zou willen leven.....

© Teyfik Cosgun