Waarom loop je van deur tot deur.....

Kun je voorstellen
Alles wat er is
Wat je zou willen weten
Heerst in het eigen
Een oneindige bron
Met ongekende dieptes
Bronnen die wachten
Om gekieteld te worden
Door de geest
Waarin het leeft


Je bent geen stipje in het universum
Je bent het gehele universum in een stipje


Geconcentreerde geschiedenis
Wat op het aardse leven kreeg
Met al zijn geheimen
Zijn hele geschiedenis
Het hele universum verschuilt
Ergens in het gekregen leven
Van een verdwaalde ziel
Wat het zelf niet weet
Niet beseft
Wat het aan bagage meekreeg
Gewapend met kennis en verstand
Vleugels heeft gekregen om te vliegen
Maar zijn heil zoekt
Kruipend aan de grond


Waarom kwel je jezelf o nobele ziel
Loop je van deur tot deur
Met al je vragen
Zoek je buiten
Wat binnen leeft
Meet je jezelf
Aan al die anderen
Maar je vergeet
De zon
Meet zich niet aan de maan
Noch de maan aan de zon
Een ster is niet jaloers
Op het licht van een ander
Ze weten allen tezamen
De zon de maan en al die sterren
Dat ze samen één canvas maken
Het canvas zo ver het oog reikt
Wat onze ogen streelt
Miljarden lichtjes
Met ieder een eigen rol
Tezamen een lied vormen
Wat leeft voor onze ogen
Wat het zingt voor de verbazing
Wat leeft in onze blikken
Als we verdwaald naar boven kijken
Een boodschap als herinnering
Voor hen die het vergeten zijn
Vergeten zijn
Hoe bijzonder ze zelf zijn
Een boodschap verscholen
Tussen al die sterren


Zoek niet langer buiten dat
Wat in het eigen leeft
Kruip niet aan de grond
Maar zweef
Vraag niks
Maar herinner het antwoord
Wat in jezelf leeft


Je bent de vraag en het antwoord
Beiden in één bron
Je bent de zon
De maan en al die sterren tegelijk
Oneindige potentie
Een wandelende bron
Die alle geheimen verschuilt
Maar zijn leven lang kruipt
Zoekend naar die antwoorden
Wat in de spiegel leeft
In het wonder zelf leeft
Het wonder
Op handen en knieën
Verdwaald aan de grond….

© Teyfik Cosgun